Καλησπέρα αγαπητοί αναγνώστες και χρόνια σας πολλά! Ελπίζω να μην έχετε πάρει μερικά παραπάνω κιλά σαν εμένα από το φαγητό των εορτών, γιατί εμένα μου έχει έρθει λίγο άσχημα όπως και αυτό που θέλω να περιγράψω σήμερα. Το σημερινό μου άρθρο είναι αφιερωμένο σε διάφορες φράσεις-καραμέλα που χρησιμοποιούμε ή χρησιμοποιούν άλλοι οι οποίες βέβαια δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο νόημα. …
Έχουμε πτωχεύσει ξανά: Ναι έχουμε πτωχεύσει ξανά ως χώρα πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νεότερης ιστορίας, γύρω στις 5-6 φορές. Ναι έχουμε ξαναφτάσει στο χείλος του γκρεμού οικονομικά αλλά αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να περηφανευόμαστε. Είναι ντροπή μας που έχουμε αφήσει τη χώρα μας στο έλεος του Θεού τόσες φορές. Το ότι έχουμε ξανα-πτωχεύσει δε σημαίνει πως οι άλλοι λαοί είναι υποχρεωμένοι να μας σώζουν εθελοντικά και χωρίς κανένα όφελος. Οπότε μετά μη διαμαρτυρόμαστε γιατί δεν έχουμε μισθούς και συντάξεις όταν ο ίδιος ο πολιτικός κόσμος, ο οποίος έχει ψηφιστεί από τους Έλληνες, προωθεί τη νοοτροπία αυτή.
Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται: Σοβαρά? Έλα! Κλασική πολιτική φράση για τη δημιουργία εντυπώσεων και ενός καλού προφίλ πολιτικού. Τι πιο απλό από το να καταδικάσουν τη βία από όπου και αν προέρχεται. Έτσι πετυχαίνεις ταυτοχρόνως τη δημιουργία ενός προφίλ πολιτικού προσώπου που απεχθάνεται τη βία και ταυτοχρόνως ελκύεις ψηφοφόρους που πιστεύουν πως λες αλήθεια. Αλλά η πολιτική εμπεριέχει μέσα της τη βία. Το να θέλεις έστω και δημοκρατικά να επιβάλλεις τον τρόπο σου και τις ιδέες σου είναι σα να ασκείς βία στη συνείδηση του διπλανού σου και ειδικώς με τον τρόπο που γίνεται σήμερα δεν πρέπει να καταδικάζει κανείς τίποτα.
Ας το για αύριο: Κλασική ΕΛΛΗΝΙΚΗ φράση. Ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα άστο για αύριο. Αυτή η νοοτροπία όμως μας έφερε μέχρι εδώ και μας έχει ισοπεδώσει. Και το θέμα πιο είναι? Ότι δεν το έχουν όλοι αυτό. Απλώς αυτοί που είναι σε θέσεις με εξουσία, είτε στον δημόσιο ή πολιτικό βίο της χώρας, είναι και αυτοί που προωθούν τη συγκεκριμένη νοοτροπία! Ας είμαστε εμείς αυτοί που θα διώξουμε και αυτούς και τη νοοτροπία!
Που πήγε ο ρομαντισμός;: Γιατί αναρωτιούνται πολλές κοπέλες συνήθως που πήγε ο ρομαντισμός? Που χάθηκε στη πορεία? Η απάντηση θα δοθεί από μένα με μορφή ερώτησης. Αρχικά, αξίζετε ρομαντισμό από τους σημερινούς άντρες? Επίσης, συμπεριφέρεστε με τον τρόπο που αρμόζει σε γυναίκες για να υπάρχουν άντρες που να αξίζουν το ρομαντισμό σας και όχι τον χλευασμό και τη μείωσή σας? Και να διευκρινίσω εδώ για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, η γυναίκα για μένα πρέπει να έχει υψηλή θέση στη κοινωνία και να μην αρκείται σε μικροαστικές φιέστες πχ «μέρα της γυναίκας» και να μειώνεται από μόνη της στα μάτια της κοινωνίας με τα έκτροπα που γνωρίζουμε. Πρέπει να παλεύει για τα δικαιώματά της καθημερινά και να μην επιτρέπει στον εαυτό της να έχει αυταπάτες ελευθερίας αλλά να διεκδικεί την αληθινή και κοινωνική ελευθερία.
Αυτά για σήμερα αγαπητοί μου αναγνώστες. Το τελευταίο κείμενο για το 2013. Εύχομαι μια χρονιά γεμάτη επιτυχίες, υγεία και πάνω απ’ όλα κουράγιο και χαμόγελο. Καλή σας χρονιά και ευτυχισμένο το νέο έτος! Τα λέμε του χρόνου πάλι..!
Με πολλή αγάπη,
Φιλώτας Νιάρχος
